Noong Tuesday pala eh nagluto kami ng Lumpiang Sariwa.
Ako nag-assign ng mga dadalhin sa kanila.
Kakaiba pala ang paggawa ng wrapper nito.
Sabi ng Prof. namin,
group ko daw ang may pinakamalambot at masarap na wrapper.
Siyempre naman kasi pinaghirapan namin yun.
Lalo na ako at ang aking daliring paso.
Ang init kasi nung wrapper at para mapaghiwalay,
eh kahit sobrang init na niya
kailangan mong himayin.
Pasong-paso ang daliri ko noon.
Isa pa, habang nagluluto ako ng mga:
singakams, carrots, nuts, green peas, pork, and so on,
eh ung katabi kong group naman ay nagluluto ng lumpiang shanghai.
Grabeh, di ko na-carry.
Ang hapdi ng mata ko kasi natalsikan ako ng mantika nila sa may mata.
Kung nakit mo siguro ako noon eh may red ako sa may eyes.
Ang hapdi talaga at sobrang init.
Ayos lang kasi ang inisip ko,
kapag gusto mong maging succesful,
kailngan mo munang humarap sa madudugong ewan.
Haha
Happy pa rin ako kahit injured kasi no. 1 kami.
Wahaha.
Ako nag-assign ng mga dadalhin sa kanila.
Kakaiba pala ang paggawa ng wrapper nito.
Sabi ng Prof. namin,
group ko daw ang may pinakamalambot at masarap na wrapper.
Siyempre naman kasi pinaghirapan namin yun.
Lalo na ako at ang aking daliring paso.
Ang init kasi nung wrapper at para mapaghiwalay,
eh kahit sobrang init na niya
kailangan mong himayin.
Pasong-paso ang daliri ko noon.
Isa pa, habang nagluluto ako ng mga:
singakams, carrots, nuts, green peas, pork, and so on,
eh ung katabi kong group naman ay nagluluto ng lumpiang shanghai.
Grabeh, di ko na-carry.
Ang hapdi ng mata ko kasi natalsikan ako ng mantika nila sa may mata.
Kung nakit mo siguro ako noon eh may red ako sa may eyes.
Ang hapdi talaga at sobrang init.
Ayos lang kasi ang inisip ko,
kapag gusto mong maging succesful,
kailngan mo munang humarap sa madudugong ewan.
Haha
Happy pa rin ako kahit injured kasi no. 1 kami.
Wahaha.
0 comments:
Post a Comment