The Game is Over

Okay.
Habang tumutulo ang luha ko eh magpapaalam na rin ako.
Paalam na sa taong halos laman ng blog ko.
Paalam na sa kanya.

Sobrang ewan.
Kung ayaw mo akong kausapin ok lang kung sasabihin mo.
Huhu.
Ouch. Ouch. Ouch.

Ntgiti daw ako ng ngiti kanina sa school sabi nila.
Pero ang di nila alam,
pinipilit ko lang na ngumiti palagi.

Siguro nga ayaw mo sa akin.
Sige, panalo ka na.
Susuko na ako.
White flag.

Sobrang ewan.
Ayoko na talaga.

2 times na.
Haha.
Tawa na lang.

ayoko na talaga.
Bakit kaya mahirap yung ganun?

Bahala na.
Sana,
sana maging masaya na ako.
Ayaw ko na talagang umiyak.
Haha.
Pero ba't ang kulit ng luha ko at tumutulo ngayon.

Hay buhay nga naman.
Lahat na lang.
Lagi na lang.
Bigo. Gibo. Bigo.

Sobrang ewan. Nakaka-ewan.
Hay.

Game over na.
Panalong-panalo ka talaga.

Huhu.
Yun lang yun eh.
Huhu.

Wala na, wala ng nagawa.
Ilang months na rin ang lumipas.
Hay. Hay. Hay.

Nothing's Gonna Stop Us?
Ha? Talaga ba?
Ayaw mo naman kasi sa akin eh.
Suko na ako.
Hay na naman.
Kahit ayaw kong sumuko kailangan.
Wala ka na rin kasi eh.

Natatandaan ko pa ang line na ito:
"Di naman ako palaging nandyan eh."

Huhu.
OO na tama nga.
Huhu.
Buhay talaga.
BB na..gege

Natapos ang lahat ng di mo nalalaman ang totoo.

Luhaang ako...ㅠ_ㅠ