Bagyo, Ice Cream at silang Dalawa

Hay..
Ang lakas ng ulan ngayon.
Basang-basa ako.
Kamusta kaya?
Nakauwi ka na kaya?
Balita ko baha sa Manila ah.
Ano ba yan.
Game Over na pero ewan.
Nakakainis.

Hay.
Sana ayos ka lang.

Parang may bagyo kanina.
Kagabi gusto ko ng ice cream,
kaya lang sobrang gabi na at di na ako makakabili nun.

Kaninang uwian namin,
kahit ang lakas ng ulan ay pumunta ako sa Mercury Drug.
Bumili ako ng ice cream.
Malamig ang panahon pero masarap pa rin ang ice cream.

Kakaiba.
Habang naghihintay na medyo tumila ang ulan,
sa may Mercury Drug,
eh nakakalungkot na naman.

Hay.
Bakit kasi may memory pa ang tao.
Bakit kailangan pa niyang malaman o matandaan ang lahat.

Amnesia ang sagot..haha..
Para makalimutan ko na lahat.
Un un...

Nyihihi...
Ang lungkot na araw I mean maulang araw..
sobrang ulan.

Magkakasakit kaya ako?
Ano ba ang natutunan ko ngayon?
Medyo ewan..
Basta..
Keep smiling sa lahat ng dumadating..
Ma-o-overcome din yun..

Sige po..
Nag-ol ako para magtanong pero mukhang walang sasagot sa akin..

<@^^@>:
Nanjan ka na ba sa inyo?
Ano time ka umuwi?
Nabasa ka ba?
Ingatzz ka palagi..

<*JAN*>:
ha?

<@^^@>:
Un lang yun..
Pero di ka naman talaga sumagot eh.
Ok lang sanay na ako.
BB
ㅠ_ㅠ